Ο Euclides André Mance επευφημεί έναν νέο τρόπο παραγωγής, που επεκτείνεται σαν κομμάτι μιας επανάστασης των δικτύων, και υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να σχηματίσει την υλική βάση για νέες, μετα-καπιταλιστικές κοινωνίες.

Μια τολμηρή υπόθεση: μια παγκόσμια επανάσταση είναι σε εξέλιξη. Κανένα πολιτικό κόμμα ή πρωτοπορία δεν ηγείται της επανάστασης αυτής. Δεν διαθέτει στρατιωτικές βάσεις και η στρατηγική της είναι αντιμιλιταριστική. Κινητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Γνωρίζουμε λίγα γι'αυτήν. Ξέρουμε, όμως, ότι στο επίπεδο της βάσης των κινητοποιήσεων, της οργάνωσης και της λαϊκής της εκπαίδευσης, βρίσκονται χιλιάδες κινήματα και εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν αρχίσει να υφαίνουν συνεργατικά δίκτυα οικονομικής αλληλεγγύης, να δημιουργούν διαύλους επικοινωνίας που έχουν το δυναμικό να φέρνουν κοντά και να ενδυναμώνουν τοπικούς και παγκόσμιους αγώνες. Δουλεύουν συλλογικά, από τα κάτω, και δημοκρατικά, χτίζοντας τη συναίνεση με σεβασμό στη λογική διαφωνία. Συναντάμε αυτά τα κινήματα και τα επιτεύγματα τους παντού, αλλά γνωρίζουμε λίγα για την δύναμη αυτού του φαινομένου, γιατί από πρώτη ματιά φαίνεται ανεπαρκές σε νούμερα και όγκο για να αλλάξει τον κόσμο. Κι όμως, εγώ επιμένω: μια παγκόσμια επανάσταση είναι σε εξέλιξη.

Η μεγάλη πολιτική ανακάλυψη της δεκαετίας του '90 ήταν η ιδέα της δημιουργίας δικτύων συνεργασίας μεταξύ ομάδων, κινημάτων και οργανώσεων, με σκοπό τον συντονισμό και την ανταλλαγή, όχι μόνο των λύσεων και των νικών μας, αλλά επίσης των προβλημάτων και των προκλήσεων, τις στρατηγικές μας και τις καθημερινές πρακτικές μας. Δημιουργούσαμε άξονες αγώνα, ικανούς να φέρνουν κοντά το τοπικό και το παγκόσμιο, το μακροπρόθεσμο και το βραχυπρόθεσμο, την πολυμορφία και την ενότητα.

Πηγή : http://epohi.gr

Ο Euclides André Mance είναι βραζιλιάνος φιλόσοφος, από τους βασικούς θεωρητικούς της αλληλέγγυας οικονομίας και της Φιλοσοφίας της Απελευθέρωσης στη Λατινική Αμερική. Εργάστηκε ως λαϊκός εκπαιδευτής από τη δεκαετία του ’90 και είναι συγγραφέας πολλών κειμένων και βιβλίων, όπως «Η Επανάσταση των Δικτύων» όπου εξετάζει πώς τα αλληλέγγυα και συνεργατικά δίκτυα μπορούν να συγκροτήσουν τους δεσμούς εκείνους που θα ανατροφοδοτήσουν την οικονομία, την πολιτική και τον πολιτισμό για να σχηματίσει την υλική βάση για νέες, μετα-καπιταλιστικές κοινωνίες.

Του Euclides André Mance

Ας δούμε τρεις από τις πιο συναφείς πλευρές σχετικά με την οργάνωση του κινήματος αλληλέγγυας οικονομίας. Καταρχάς, η αλληλέγγυα οικονομία δεν είναι κοινωνικό κίνημα, αλλά κοινωνικο-οικονομικό. Το χαρακτηριστικό της αλληλέγγυας οικονομίας είναι η οικονομική και αλληλέγγυα φύση της και όχι το γεγονός ότι είναι μια κοινωνική ομάδα που απαιτεί ή προτείνει κάτι. Οι πρωτοβουλίες αλληλέγγυας οικονομίας δημιουργούν μια αποτελεσματική οικονομική πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό της αλληλέγγυας οικονομίας είναι η παραγωγή, η κυκλοφορία και η κατανάλωση οικονομικών μέσων με τρόπο βιώσιμο και αλληλέγγυο. Η αλληλέγγυα οικονομία δημιουργεί οικονομικά μέσα, οικονομική αξία και αναπαραστάσεις οικονομικής αξίας.
Όταν η αλληλέγγυα οικονομία οργανώνεται ως κοινωνικο-οικονομικό κίνημα, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η διαδικασία οργάνωσης, κινητοποίησης και εκπαίδευσης δεν περιορίζεται στις απαιτήσεις ή στις προτάσεις προς το κράτος –όπως γίνεται με τα περισσότερα κοινωνικά κινήματα. Αντίθετα, επιβάλλεται να συμβάλει ουσιαστικά στην ενίσχυση των οικονομικών ροών της ίδιας της αλληλέγγυας οικονομίας και στην τόνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων των πρωτοβουλιών και των δικτύων που συμμετέχουν σε αυτήν. Κι αυτό μπορεί να συμβεί με την αύξηση της τελικής και ενδιάμεσης κατανάλωσης, με την ανασύνθεση των προμηθευτικών αλυσίδων μέσα στα συνεργατικά δίκτυα, με τη μείωση του κόστους παραγωγής, αλλά και με διάφορους άλλους μηχανισμούς.